آمار
| تعداد نشریات | 50 |
| تعداد شمارهها | 2,232 |
| تعداد مقالات | 20,475 |
| تعداد مشاهده مقاله | 25,225,575 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 22,856,385 |
شکل زیستی، کروتیپ و تنوع گونهای در رویشگاه گونه جاشیر (.Prangos uloptera> DC>) در میانرودان- خلخال | ||
| تحقیقات منابع طبیعی تجدید شونده | ||
| مقاله 6، دوره 7، شماره 1 - شماره پیاپی 23، اردیبهشت 1395، صفحه 67-81 اصل مقاله (819.62 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| نویسندگان | ||
امیر میرزایی موسی وند1؛ اردوان قربانی  2؛ محمدعلی زارع جاهوکی3؛ فرشاد کیوان بهجو2؛ کیومرث سفیدی4
| ||
| 1دانشجوی دکتری رشته مرتعداری، دانشگاه محقّق اردبیلی، ایران. | ||
| 2دانشیار گروه مرتع و آبخیزداری دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقّق اردبیلی، ایران. | ||
| 3دانشیار گروه احیاء مناطق خشک و کوهستانی دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، ایران. | ||
| 4استادیار گروه مرتع و آبخیزداری دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقّق اردبیلی، ایران. | ||
| چکیده | ||
| این پژوهش با هدف بررسی ترکیب، خصوصیات و تنوع گونهای در رویشگاه گونه Prangos uloptera DC.در شهرستان خلخال انجام شد. در هر یک از مناطق حضور گونه و شاهد واحدهای همگن جهت نمونهبرداری در 3 سایت مشخص شدند، سپس نمونههای گیاهی مشاهده شده در منطقه طی فصل رویشی جمعآوری و بر اساس روشهای متداول تاکسونومی گیاهی با استفاده از منابع فلور مختلف و سایر منابع شناسایی، تیره، جنس و گونه هر یک از آنها تعیین گردید. میزان تنوع، غنا، یکنواختی و غالبیت در مناطق حضور گونه و شاهد با استفاده از شاخصها محاسبه شد. اختلاف آماری شاخصهای مورد بررسی با استفاده از آزمونt در نرمافزار SPSS آزمون گردید. نتایج نشان داد که بزرگترین خانوادهها از لحاظ تعداد گونه تیرههای نعناعیان (Lamiaceae) با 14 گونه (18/19 درصد)، گندمیان (Poaceae) با 13 گونه (81/17 درصد)، بقولات (Fabaceae) و کاسنی (Asteraceae) هر کدام با 10 گونه (70/13 درصد) و چتریان (Apiaceae) با 6 گونه (85/6 درصد) بیشترین گونهها را دارند. در رویشگاه حضور گونه، 61 گونه متعلق به 15 تیره و 48 جنس و در رویشگاه شاهد 50 گونه متعلق به 34 جنس و 13 تیره جمعآوری و شناسایی گردید. اشکال زیستی گیاهان منطقه شامل 32/26 درصد همیکریپتوفیتها، 82/13 درصد تروفیتها، 61/4 درصد کامفیتها، 63/2 درصد ژئوفیتها و 66/0 درصد فانروفیتها میباشد. از نظر عناصر رویشی منطقه 12/67 درصد عنصر ایرانی- تورانی (49 گونه)، 33/12 درصد ایرانی- تورانی، اروپا- سیبری و مدیترانهای (9 گونه)، 59/9 درصد ایرانی- تورانی و اروپا- سیبری (7 گونه) و 48/5 درصد ایرانی- تورانی و مدیترانهای (5 گونه) و 48/5 درصد باقیمانده مربوط به سایر عناصر است. نتایج مقایسه شاخصها نشان داد که بین شاخصهای یکنواختی در منطقه حضور و عدمحضور گونه در سطح احتمال 95 درصد اختلاف معنیداری وجود ندارد، ولی مقایسه شاخصهای تنوع، غالبیت و غنا در دو منطقه اختلاف معنیداری دارند. | ||
| کلیدواژهها | ||
| فلور؛ شکل زیستی؛ جغرافیای گیاهی؛ جاشیر؛ تنوع زیستی؛ خلخال | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 373 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 575 |
||
