پایداری شالیزارهای گیلان و عوامل مؤثر بر آن (مورد: شهرستان رشت)

ایروانی، ه.، و دربان آستانه، ع. (1383). اندازه­گیری، تحلیل و تبیین پایداری واحدهای بهره­برداری مورد: گندم کاران استان تهران. مجله علوم کشاورزی ایران، جلد 35، شماره 1، صفحات­ 39-52.

تقدیسی، ا.، و بسحاق، م.ر. (1391). تحلیل و ارزیابی پایداری کشاورزی در مناطق روستایی و بررسی نقش کشاورزان مطالعه موردی: مناطق روستایی شهرستان ازنا. جغرافیا (فصلنامه علمی-پژوهشی انجمن جغرافیای ایران)، دوره جدید، سال 10، شماره 33، صفحات 129-147.

چارسوقی­امین، ح.، موسوی، ا.، و حسینی، ج. (1386). بررسی عوامل مؤثر بر پذیرش روش­های کشاورزی پایدار درکشت آبی توسط گندم کاران استان سیستان و بلوچستان در سال زراعی 84-85. یافته­های نوین کشاورزی، سال 2، شماره 1، صفحات 82-95.

چهارسوقی­امین، ح.، و میردامادی، م. (1387). شناخت و تحلیل مؤلفه‌های تأثیرگذار بر کشاورزی پایدار در بین زنان کشاورز شهرستان بندرانزلی با تأکید بر دانش بومی برنج‌کاری در منطقه. فصلنامه دانش کشاورزی ایران، شماره 1، جلد 1، صفحات 61-83.

حیاتی، د. (1374). سازه­های اجتماعی-اقتصادی و تولیدی زراعی مؤثر بر دانش فنی، دانش کشاورزی پایدار و پایداری نظام زراعی در بین گندم کاران استان فارس. پایان­نامه کارشناسی ارشد، دانشکده ترویج دانشگاه شیراز.

سازمان جهاد کشاورزی استان گیلان. (1385). آمار وضعیت برنج‌کاری در استان گیلان.

عادلی­ساردوئی، م.، حیاتی، ب.، ظریفیان، ش.، و حسینی نسب، د. (1390). عوامل مؤثر بر پایداری عملیات کشاورزی در شهرستان جیرفت مطالعه موردی: پیاز، سیب­زمینی و گوجه­فرنگی. نشریه اقتصاد و توسعه کشاورزی (علوم و صنایع کشاورزی)، جلد 25، شماره 4، صفحات 459-468.

عمانی. ا.، و چیذری، م. (1385). تحلیل پایداری نظام زراعی گندم کاران مطالعه­ای در استان خوزستان. مجله علوم کشاورزی ایران، جلد 2-37، شماره 2، صفحات 266-258.

عمانی، ا. (1380). بررسی ویژگی­های اجتماعی، اقتصادی و زراعی گندم کاران مؤثر بر پذیرش کشاورزی پایدار در استان خوزستان. پایان­نامه دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس تهران.

کرمی، ع.، و رضایی مقدم، ک. (1377). فقر و کشاورزی پایدار واکاوی کیفی. روستا و توسعه، شماره 2، صفحات 23-31.

کلانتری، خ.، اسدی، ع.، شعبانعلی فمی، ح؛ و عربیون، ا. (1389). تحلیل مؤلفه­های پایداری نظام کشت گندم در استان فارس. نشریه اقتصاد توسعه و توسعه کشاورزی (علوم و صنایع کشاورزی)، جلد 24، شماره 2، صفحات­ 169-1776.

کریمی، س. (1379). بررسی عوامل مؤثر بر پذیرش تکنولوژی­های حفاظت خاک توسط کشاورزان. پایان­نامه کارشناسی ارشد، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس تهران.

لال، ر. (1378). رهنمودها و روش­های ارزیابی استفاده پایدار از منابع خاک و آب در مناطق گرمسیری. ترجمه: محمدعلی حاج عباسی. مشهد: انتشارات جهاد دانشگاهی مشهد.

مقصودی، ط. (1384). بررسی پایداری کشاورزی بین سیب­زمینی­کاران فریدون­شهر. پایان­نامه کارشناسی ارشد، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تهران.

مینائی، ا.، و صبوری، م. (1389). بررسی عوامل روان‌شناختی مؤثر بر دیدگاه متخصصان کشاورزی استان سمنان درباره کشاورزی پایدار. فصلنامه تازه­های روانشناسی صنعتی سازمانی، سال 1، شماره 3، صفحات 57-63.

نورحسینی­نیاکی، ع.، و اللهیاری، م. (1389). عوامل مؤثر بر پذیرش کشت توأم برنج و ماهی در استان گیلان. مجله پژوهش­های ترویج و آموزش کشاورزی، سال 3، شماره 3، پاییز 1389، صفحات 35-51.

نیکدخت، ر.، کرمی، ع.، و احمدوند، م. (1386). واکاوی مقایسه­ای پایداری در نظام­های دامداری سنتی. موردمطالعه دامداران شهرستان فیروزآباد. علوم و فنون کشاورزی و منابع طبیعی، سال 11، شماره 41 (ب)، صفحات 60-69.

نیک­نامی، م. (1377). بررسی عوامل مؤثر بر پذیرش به­کارگیری زنبور تریکوگراما در کنترل کرم ساقه خوار برنج توسط شالیکاران شهرستان آمل. پایان­نامه کارشناسی ارشد ترویج و آموزش کشاورزی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران.

یزدانی، س.، و دوراندیش، آ. (1382). مقایسه بهره­وری عوامل تولید برنج در مناطق عمده، کشت. کاربرد شاخص ترنکویست – تیل. مجله علوم و صنایع کشاورزی، جلد 17، شماره 1، صفحات 3-11.

Allong, A., & Martin, R. (1995). Assessment of the adoption of sustainable agriculture: Implications for agricultural education. Journal of Agricultural Education, 36(3): 34-40.

Brower, F. (2004). Sustaining agriculture and the rural environment (governance, policy and multifunctional). UK, Edward Edgar Publishing Limited.

Comer, S., E. Ekanem, S. Muhammad, S. P. Singh., & Tegegn, F. (1999). Sustainable and Conventional Farmers: A Comparison of Socio-economic Characteristics, Attitude, and Beliefs. Journal of Sustainable Agriculture, 15: 29-45.

Nowak, P. J. (1992). Why farmers adopt production technology. Journal of Soil and Water Conservation, 47(1): 14- 17.

OECD. (2000). Sustainable Agriculture. France: Organisation For Economic Cooperation and Development.

RIRDC. (1997). Developing Indicators for Sustainable Agriculture. Http://www.rirdo.gov.au/pub/sortrcps/sr 20.htm/.

Saifi, B., & Drake, L. (2008). A co-evolutionary model for agricultural sustainability. Ecological Economics, 65: 24-34.

Saltiel, J., Bander, J., & Palchovich, S. (1994). Adoption of sustainable agricultural practices: Diffusion, farm stricture and profitability. Rural sociology, 57(2): 333-342.

Sharma, L., Chandargi, D., & Khurana, G. (2002). Farmer's characteristics and adoption of kharif technology. Indian Journal of Extension Education, 38(102): 88-89.

Souza, D., Cyphers, D., & Phipps, T. (1993). Factors effecting the sustainable agriculture practices. Agricultural and Resource Economics Review, 22(2): 159-165.