سمیعی اصفهانی, علیرضا, پوردانش, سامر. (1397). بررسی عوامل اجتماعی موثر بر نشاط اجتماعی معلمان (مطالعه موردی معلمان نواحی 20 و 21 شهر تهران). , 11(1), 89-100.
علیرضا سمیعی اصفهانی; سامر پوردانش. "بررسی عوامل اجتماعی موثر بر نشاط اجتماعی معلمان (مطالعه موردی معلمان نواحی 20 و 21 شهر تهران)". , 11, 1, 1397, 89-100.
سمیعی اصفهانی, علیرضا, پوردانش, سامر. (1397). 'بررسی عوامل اجتماعی موثر بر نشاط اجتماعی معلمان (مطالعه موردی معلمان نواحی 20 و 21 شهر تهران)', , 11(1), pp. 89-100.
سمیعی اصفهانی, علیرضا, پوردانش, سامر. بررسی عوامل اجتماعی موثر بر نشاط اجتماعی معلمان (مطالعه موردی معلمان نواحی 20 و 21 شهر تهران). , 1397; 11(1): 89-100.
بررسی عوامل اجتماعی موثر بر نشاط اجتماعی معلمان (مطالعه موردی معلمان نواحی 20 و 21 شهر تهران)
2دانشجوی کارشناسی ارشد علوم سیاسی دانشگاه شهید بهشتی (نویسنده مسئول) (Email: samerpoordanesh1993@gmail.com
چکیده
شادمانی و نشاط از جمله نیازهای مهم انسان هستند و میتوانند در مقابله افراد با مشکلات و رویارویی با فشارها و ارتقاء بهره وری کار نقش بسزایی داشته باشند. با توجه به نقش و جایگاه مهم معلمان در تربیت و جامعه پذیری دانش آموزان، هدف مقاله حاضر بررسی میزان شادمانی اجتماعی معلمان شهر تهران و شناسایی عوامل اجتماعی موثر برآن است. جامعه آماری شامل معلمان نواحی 20 و 21 شهر تهران است که با استفاده از فرمول کوکران، یک نمونه 370 نفری از بین آنها برای مطالعه انتخاب شد. روش تحقیق؛ پیمایش و ابزارجمع آوری دادههای مورد نیاز، پرسشنامه بود. ابزار تحقیقات از اعتبار صوری برخوردار است. یافتههای رگرسیونی و بررسی رابطه بین متغیرها نشان می دهد که در واقع متغیرهای زمینه ای و همچنین عوامل اجتماعی موثر از جمله خودبیگانگی، میزان درآمد، دینداری، ابعاد سرمایه اجتماعی، رضایت زندگی، شغلی، پایگاه اقتصادی و اجتماعی رابطه های معنادار با نشاط اجتماعی افراد مورد مطالعه دارد.
پورموسوی، فتح الله(1381) ((جامعه مدنی و سرمایه اجتماعی)) مجله راهبرد، شماره 26، ص 90-48
چلپی، مسعود و موسوی، محمد(1388) ((بررسی جامعه شناختی عوامل موثر بر شادمانی در سطح خرد و کلان)) مجله جامعه شناسی ایران، شماره 1و 2
خادمیان، طلیعه؛فرجی، طوبی (1392) ((عوامل اجتماعی موثر بر نشاط دانشجویان)) فصلنامه جامعه شناختی ایران، تابستان، شماره 5، از19تا 38
زارع شاه آﺑﺎدی، اﻛﺒﺮ، رحمت الله ﺗﻮﻛﺎن و ﻣﺤﻤﻮد ﺣﻴﺪری (1391) (( ﺑﺮرﺳﻲ راﺑﻄﻪ ﺑﻴﻦ رﺿﺎﻳﺖ ﺷﻐﻠﻲ و ﻧﺸﺎط اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ در دﺑﻴﺮان ﻣﻘﻄﻊ ﻣﺘﻮﺳﻄﻪ ﺷﻬﺮ ﺟﻴﺮﻓﺖ)( جامعه ﺷﻨﺎﺳﻲ کاربردی، ﺳـﺎل 23، ﺷﻤﺎره4، زمستان.
ﻗﺪﺳﻲ، علیﻣﺤﻤﺪ و ﻫﻤﻜﺎران (1390) ((ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ راﺑﻄﻪ ﺑﻴﻦ ﻋﻮاﻣﻞ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ و ﻓﺮﺳـﻮدﮔﻲ ﺷـﻐﻠﻲ معلمان شهرستان قروه)) مجله سیاسی اجتماعی ایران، سال دوم، شماره 2.
ﻣﻨﺘﻈﺮی، ﻋﻠﻲ و ﻫﻤﻜﺎران(1391) ((ﻋﻨﻮان ﻣﻴﺰان ﺷﺎدﻛﺎﻣﻲ ﻣﺮدم اﻳﺮان و ﻋﻮاﻣـﻞ ﻣـﺆﺛﺮ ﺑـﺮ آن از دیدگاه مردم ایران)) فصلنامه پایش، سال یازدهم شماره چهارم، مرداد-شهریور.
ﺻﺎدﻗﻲ، ﻣﺤﻤﺪرﺿﺎ، ﺳﻮزان ﻛﺎﺳـﺖ ﻧﮕـﻪ و ﻣـﺮﻳﻢ رﺟـﻮﻋﻲ(1378) ((ﺗـﺄﺛﻴﺮ ﻓﺸـﺎرﻫﺎی رواﻧـﻲ و ﺣﻤﺎﻳــﺖ اﺟﺘﻤــﺎﻋﻲ در اﻓﺴــﺮدﮔﻲ ﺳــﺎﻟﻤﻨﺪان )) ﻓﺼــﻠﻨﺎﻣﻪ پژوهشهای روان ﺷــﻨﺎﺧﺘﻲ، دوره 5، ﺷﻤﺎره 3و4
میرشاه جعفری، ابراهیم؛ عابدی، محمدرضا و دریکوندی، هدایت االله (۱۳۸۱) ((شادمانی و عوامل مؤثر بر آن)) فصل نامه ی تازههای علوم شناختی، سال چهارم، شماره ی ۳، ۵۷-۵۰
جعفری،ابراهیم؛محمدرضاعابدی؛محمدجوادلیاقتدار(1383) ((بررسی میزان شادمانی و عوامل همبسته آن درمیان دانشجویان دانشگاههای شهر اصفهان)) گزارش نهائی طرح پژوهشی معاونت پژوهشی دانشگاه اصفهان، شماره طرح :820101
Diner, E., Oishi, S., & Lucasc, R. E. (2003)” Personality culture and subjective well- being: Emotional and Cognitive Evaluations of life”. Annual Review of psychology, 54, 81-84
Haller, H. & M. Hadler (2006); "How Social Relations and Structures Can Produce Happiness and Unhappiness", Social Indicators Research, 75: 169-216, http:/www. Ssoar. Info/ssoar/handle/document
http://pana. ir/news
http://pana. ir/news/
Seligman, E, and Danner, M. (2002). "Very Happy People", Psychological Science, n. 13
Veenhoveen. R (1988) the utility of happiness Social Indicator Research vo1. 33-35
Veenhoveen. R (2003) Happiness, the Psychologist, vol. 16. pp. 99-129
2
