تعداد نشریات | 50 |
تعداد شمارهها | 2,232 |
تعداد مقالات | 20,475 |
تعداد مشاهده مقاله | 25,226,364 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 22,857,482 |
تحلیلی بر میزان تحقق پذیری کاربری اراضی شهری در طرحهای جامع شهرهای کوچک (مورد مطالعه شهر عسگران) | ||
مطالعات مدیریت شهری | ||
دوره 13، شماره 48، اسفند 1400، صفحه 1-12 اصل مقاله (4.4 M) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.30495/ums.2022.19612 | ||
نویسندگان | ||
مهدی ابراهیمی بوزانی 1؛ رضا محتاری ملک آبادی2؛ ناصر کریمی میرآبادی3 | ||
1استادیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران. mahdebrahimi@pnu.ac.ir (نویسنده مسئول) | ||
2دانشیار جغرافیا طبیعی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران. mokhtaryus@yahoo.com | ||
3دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامهریزی شهری، دانشگاه پیام نور، تیران، ایران. naser_216@yahoo.com | ||
چکیده | ||
مقدمه و هدف پژوهش: مهمترین مسئله در روند تهیه و اجرای طرحهای توسعه شهری موضوع تحقق پذیری آنها است و چنانچه این طرحها به نحوی که مقرر شده تحقق یابند، منافع و امکانات عمومی تأمین و بسیاری از مشکلات شهری برطرف می شود؛ به این جهت در این مقاله طرح جامع شهر عسکران از توابع استان اصفهان با سطح شهرهای کوچک مقیاس مورد بررسی قرار گرفته است. روش پژوهش: پژوهش حاضر به لحاظ هدف از نوع کاربردی و به لحاظ ماهیت از نوع توصیفی- تحلیلی است و دادههای آن مبتنی بر منابع اسنادی و مشاهده میدانی است. یافته ها: نتایج پژوهش نشان میدهد که متوسط درصد تحقق پذیری جمعیت پیشنهادی طرح جامع شهر عسگران، برابر با 84/60 درصد است که این رقم میتواند به عنوان متوسط تحقق پذیری کاربریها نیز انتخاب شود. بر این اساس تحققپذیری کاربریهای اداری و انتظامی، مسکونی، آموزشی، میراث تاریخی و تأسیسات شهری از حد متوسط بالاتر، و تحقق پذیری سایر کاربریها پایینتر از حد متوسط بوده است. در بین این کاربریها، دو کاربری تجاری-خدماتی و پارک و فضای سبز تحققپذیری کمتر از ده درصد داشتهاند و کاربری تفریحی-گردشگری، فضای سبز حفاظتی و درمانی تحققپذیری صفر درصد و حتی منفی داشتهاند. بدین ترتیب میتوان گفت که تحقق پذیری کاربری اراضی پیشنهادی طرح جامع عسگران بسیار پایین بوده است. نتیجه گیری: طرح جامع شهر عسگران به مانند همه طرحهای جامعی که با الگوی سنتی تهیه میشوند از تحققپذیری اندکی برخوردار بوده و با اکثر ضعفها و تنگناهای این الگو شامل جدایی روند تهیه طرح از مرحله اجرا، قطعینگری در برنامهریزی و مکانیابی کاربریها و به دنبال آن انعطاف پذیری اندک و عدم تطبیق با شرایط متغیر مکانی_زمانی، بیتوجهی به امکانات مالی و اجرایی شهرداری، کلیشهای بودن تهیه طرح، بیتوجهی به منافع و نیاز ذینفعان، عدم توجه به عوامل کلان اقتصادی و سیاسی و اجتماعی، بیتوجهی به مالکیت زمین و ... مواجه است. | ||
کلیدواژهها | ||
تحقق پذیری؛ کاربری اراضی؛ طرح جامع؛ شهر کوچک؛ شهر عسگران | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 576 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 426 |