تعداد نشریات | 50 |
تعداد شمارهها | 2,232 |
تعداد مقالات | 20,475 |
تعداد مشاهده مقاله | 25,229,062 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 22,861,315 |
مفهوم رنج از دیدگاه مولوی | ||
پژوهشنامه ادیان | ||
مقاله 3، دوره 3، 1 (5 بهار وتابستان 1388)، فروردین 1388، صفحه 57-73 اصل مقاله (238.13 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
نویسندگان | ||
فاطمه لاجوردی ؛ زینب ابراهیمی* | ||
ندارد | ||
چکیده | ||
رنج پدیدهای انسانی و فراگیر است که در طول تاریخ مورد توجه مکاتب فلسفی، عرفانی و روانشناختی بوده است. با نگاه به بحثهای مربوط به رنج با موضوع و یا پرسشی مشترک مواجه می شویم و آن این است که رابطۀ رنج و شر با خدای آفریننده و آفرینش مبتنی بر خیر چیست؟ خداباوران به این پرسش پاسخهای متفاوتی دادهاند و کوشیدهاند تا توجیه مناسبی برای این پرسش بیابند. یکی از آنان جلالالدین محمد بلخی 604 672 ق) است. موضوع رنج در اندیشۀ وی، با تأکید بر مثنوی معنو ، ی از دو جهت دارای اهمیت ) است: نخست اینکه ریشهها و مبانی فکری او که برگرفته از تفکر اسلامی است، و دوم تأثیر اندیشههای برهان الدین محقق ترمذی که طریقهاش بر پایۀ ریاضت و ملامت بود، و نیز شمس تبریزی، که بر عشق و جذبه تأکید داشت. مولوی، به عنوان مسلمانی دیندار، در مسیر شناخت انواع رنج و راههای مقابله با آنها از راه جهانبینی دینی وارد میشود. او ابتدا به آفرینش هدفمند الهی اشاره میکند، سپس با مطرح کردن بحث جبر و اختیار، که از یک سو با آفرینش، و از سوی دیگر با مفهوم رنج در ارتباط است، رنج حقیقی را برگرفته از عشق الهی توصیف می کند و راه درمان آن را به اختیارْ تسلیم جبر الهی شدن، و در نهایت، وصال با حقیقت مطلق میداند. استفادۀ مکرر وی از احادیث و روایات اسلامی، نشان دهندۀ تأثیر آموزه های اسلامی بر اندیشۀ اوست. | ||
کلیدواژهها | ||
رنج؛ آفرینش؛ عشق؛ جبر؛ اختیار | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,156 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 860 |